Wells Gray Provincial Park

Veel toeristen bezoeken in Canada de Rocky Mountains, maar slaan andere parken vaak over. Op weg naar de Rocky Mountains, wilden wij juist wel wat meer zien en besloten daarom een dag op pad te gaan in Wells Gray Provincial Park. Het park heeft namelijk veel te bieden: van hoge bergen tot diepe canyons en van watervallen tot uitgestrekte meren. Meer dan de moeite waard om te ontdekken dus.

Na de nacht doorgebracht te hebben op het Dutch Lake Resort & RV Park (tja, what’s in a name…) zijn we weer vroeg in onze camper gestapt om de ongeveer 30 kilometer lange weg van Clearwater naar Wells Gray Provincial Park te rijden. Na 10 kilometer stonden er echter al borden dat we het park in reden. Een check op de kaart liet inderdaad zien dat de weg een heel klein stukje park aandeed. Maar ach, voor een dagbezoek hoef je geen toegang te betalen, dus wij konden toch zo doorrijden.

Niet heel veel later werd de eerste ‘attractie’ al aangekondigd: Spahat Falls. Dus de camper neergezet op het parkeerterrein en via een goed pad naar de top van de waterval gelopen. Althans, niet naar de top zelf, maar naar een uitzichtpunt tegenover de waterval. Aangezien dit onze eerste echte kennismaking was met de Canadese natuur, wisten we niet wat we zagen. Een waterval die uit een smalle kloof uit de rotswand komt om vervolgens zo’n 70 meter naar beneden te kletteren. Erg mooi!

Na genoeg foto’s te hebben gemaakt, zijn we weer in de camper gestapt om de resterende 20 kilometer naar de echte parkentree te rijden. Vlak na het binnenrijden van het park namen we de afslag naar Green Mountain. Hier zou je een mooi uitzicht hebben over het westen van Wells Gray Provincial Park. Wat er echter niet bij werd vermeld, was dat de weg naar boven niet echt geschikt is voor auto’s, laat staan voor campers. Een smalle zandweg, waar je auto’s niet kon passeren behalve in de haarspeldbochten. Maar we zijn boven gekomen, waar het uitzicht inderdaad erg mooi was. Helaas moesten we dus ook weer via dezelfde weg naar beneden als dat we omhoog gekomen waren. Geluk bij een ongeluk: we zijn geen andere auto tegen gekomen tijdens de terugrit, dus geen rare capriolen hoeven uithalen om elkaar te passeren. Pfff…

Toen we eenmaal weer asfalt onder de voeten, uhh wielen, hadden zijn we naar de Dawson Falls gereden. Eén van de zeven watervallen in de Murtle River. Vanaf de parkeerplaats liepen we in ongeveer 10 minuten langs de rivier naar een uitzichtpunt vlak bij de waterval. Van afstand ziet de 90 meter brede en 20 meter hoge waterval er indrukwekkend uit, toen we er vlak naast staat werd dat alleen nog maar beter.

Maar het zou nog beter worden. Iets verderop lagen namelijk de Helmcken Falls, met 141 meter één van de hoogste watervallen van Canada. Je kunt vanaf de Dawson Falls een ongeveer 6 kilometer lang pad volgen naar de top van de Helmcken Falls. Wij zijn echter met de camper naar de parkeerplaats van de Helmcken Falls gereden om van daar in een paar minuten naar het uitzichtpunt te lopen. Opnieuw stonden we met ontzag te kijken naar de waterval, maar het gekke is: doordat alles zo groot is, leek de waterval zelf helemaal geen 140 meter hoog.

Vlak na de Helmcken Falls gaat de asfaltweg over in een grindweg. Als je deze helemaal uitrijdt kom je uit bij Clearwater Lake. Hoewel we officieel niet met de camper over een grindweg mochten rijden, hebben we het toch maar gedaan. Ondanks dat er halverwege een pak jus d’orange is gesneuveld en de inhoud van een kastje naar beneden is komen zetten, ging het prima. Behalve om de spullen in de camper op te ruimen, zijn we onderweg naar Clearwater Lake ook gestopt om te kijken of we zalm in de rivier zagen. Maar ondanks dat we in het goede jaargetijde waren (einde zomer – herfst) hebben we niet één zalm voorbij zien komen… Zelfs bij Bailey’s Chute, dat bekend staat vanwege de zalmtrek, was niets te zien, helaas.

Bij Clearwater Lake hebben we camper langs de kant van de weg neergezet en hebben een wandeling langs het meer gemaakt. Het meer zelf is een goede 24 kilometer lang, dus een rondje lopen zat er helaas niet in. Maar het was geweldig om na 10 minuten lopen niets anders te zien en horen dan natuur. Geen andere mensen, geen motor geluiden, niets behalve onze voetstappen en een incidentele vogel. Wat moet het mooi zijn om hier te kamperen; volgende keer toch maar een backcountry wandeltocht of kanotocht over één van de vele meren maken. Omdat het inmiddels alweer laat in de middag begon te worden, zijn we weer terug gelopen naar de camper en de hele weg weer terug gereden naar Clearwater.

Gepubliceerd op zaterdag 12 september 2015.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *