Aan de rand van Nationaal Park de Sallandse Heuvelrug ligt Haarle, één van de vele punten waarvan verschillende wandelroutes vertrekken. Wij kozen voor de route die is uitgezet door Natuurmonumenten: Wandelen over de heuvels van De Sprengenberg (oranje route).
Vanaf de parkeerplaats lopen we een kort stukje parallel aan het fietspad. Omdat er op deze mooie herfstdag veel fietsers rijden, lopen we in het mulle zand van de zandweg. Op de eerste kruising volgen we de oranje paaltjes het bos in.
We lopen over een recht pad dat bezaaid ligt met een dikke laag bladeren. Het is moeilijk voor te stellen dat het bos waar we doorheen lopen nog helemaal niet zo oud is: ooit lag hier namelijk een grote open heidevlakte. Als we een ander pad in slaan, verandert het bos: zo lopen we opeens in een naaldbos. Op de grond ligt geen enkel blad meer en de geur is totaal anders. Ook dit bos is aangeplant: in de twintigste eeuw verloor heidegrond haar waarde en men probeerde toch nog wat aan de grond te verdienen door naaldbomen te planten.
Als we verder lopen, lopen we door een lange laan waarlangs veel rododendrons staan. Achter deze rododendrons gaat een heuse Rododendrontuin schuil. Ooit stond hier een kwekerij voor rododendrons, wat verklaart waarom er zo veel rododendrons in dit gebied staan.
Nog weer iets verder komen we uit op een grote open heidevlakte. Hier wordt de heide juist weer in oorspronkelijke staat hersteld: bomen worden weggehaald en de heide wordt kaalgehouden door een kudde schapen. Niet dat we daar nu iets van zien.
Na een tijdje langs de rand van de heide gelopen te hebben, lopen we het bos weer in. Heel even maar, want al snel lopen we langs de volgende heidevlakte. Hier komen we een kudde schapen tegen, die net wordt verplaatst door de schaapsherder en zijn twee honden. Als we de kudde en de vele mensen die naar de schapen staan te kijken voorbij zijn, zien we rechts van ons de Palthetoren verschijnen. Een markante villa die gebouwd is in 1903. Nu ligt de villa er bovenop de Sprengenberg al mooi bij, laat staan hoe dat in 1903 moet zijn geweest, toen er nog maar weinig bos om de villa lag, maar het allemaal heide was.
We volgen de oranje paaltjes het bos weer in, om na een tijdje weer uit te komen op de zelfde zandweg langs de heide. Deze volgen we een tijdje voordat we rechtsaf de heide op gaan. Na nog één keer linksaf geslagen te zijn, volgen we een lange brede laan terug naar Herberg De Pas.
Achteraf leren we dat de routebeschrijving van deze route de route andersom loopt (#goedevoorbereiding). Maar aangezien wij wel braaf de oranje paaltjes hebben gevolgd, is de route ook andersom te lopen. Al met al een heerlijke afwisselende wandeling om ‘even snel’ te lopen. Hoewel dat ‘even snel’ relatief is: door de vele bankjes die er langs de heidevlakte staan, is het makkelijk om er een lange pauze in te lassen.
0 reacties