De wandeling door Baranco de las Peñitas is een gemakkelijke wandeling door een mooie groene rivierbedding naar een klein wit kapelletje. Dit kapelletje (Ermita de la Peña) is gewijd aan de beschermheilige van Fuerteventura: de maagd van de rots.
Het kapelletje ligt in een nauwe kloof in een ruig rotslandschap. Vanaf het kapelletje heb je een fraai uitzicht over de rivierbedding met zijn mooie rotsformaties.
Hoewel het een makkelijke wandeling is om bij de kapel te komen, is het er nooit echt heel druk. Wel is er ieder jaar op de derde zondag van september een processie naar het kapelletje.
Hoe kom je er?
Ermita de la Peña kun je zowel vanuit het noorden als het zuiden bereiken. De noordelijke toegang is het mooiste, aangezien je dan eerst door een mooie, voor Fuerteventura, groene rivierbedding loopt (Baranco de las Peñitas) voordat je bij het witte kapelletje komt (Ermita de la Peña).
Voor de noordelijke toegang naar Baranco de las Peñitas rijd je over de FV-30 (weg tussen Betancuria en Pájara). Sla bij Vega de Rio Palmas af (de C. San Sebastián). Deze weg door Vega de Rio Palmas blijf je volgen tot de weg de droge rivierbedding Rio Palmas oversteekt. Daar bevindt zich een kleine parkeerplaats (GPS: 28.393650,-14.087675, bekijk op Google Maps). Je kunt ook in de rivierbedding parkeren, maar toen wij er waren was de weg de rivierbedding in erg slecht. Vanaf de parkeerplaats loop je de rivierbedding in (is maar 1 pad, dus kan niet missen).
De route vanuit het zuiden is kaler, en bovendien moet je dan wat klimmen om bij Ermita de la Peña te komen. Je ziet dan minder van Baranco de las Peñitas. Daarom beschrijven we in dit blog alleen de noordelijke entree.
De zuidelijke toegang naar Ermita de la Peña ligt aan een zijweg van de FV-621 (weg van Pájara naar Ajuy). Deze weg (de FV-627) is voorbij Buen Paso nog een stukje onverhard. Er is een kleine parkeerplaats vanwaar de route begint (GPS: 28.385820,-14.106005, bekijk op Google Maps).
De wandelroute
Afstand: 4,6km
Geklommen: 136m
Gedaald: 139m
Vanaf de parkeerplaats volg je het pad de rivierbedding in. Het eerste stuk volgt het pad de slingerende rivierbedding. Na zo’n 900 meter verlaat je de rivierbedding (deze blijf je wel volgen). Iets verderop passeer je een voormalig stuwmeer en -dam. Vanaf de dam laat je de palmbomen definitief achter je. De rivier loopt hier door een nauwe kloof met ruige rotsformaties. Volg het pad tot net boven de witte kapel (Ermita de la Peña). Via een aantal traptreden kun je afdalen naar het kapelletje (let op: geen trapleuning, heb je hoogtevrees, blijf dan boven).
Vanaf Ermita de la Peña kun je het pad blijven volgen naar de natuurlijke boog Arco de las Peñitas. Hier moet je een klein stukje voor klimmen.
De route vanaf Ermita de la Peña terug naar de parkeerplaats loopt via dezelfde route als heen.
Welke faciliteiten zijn er bij Baranco de las Peñitas
Onderweg naar de witte kapel in Baranco de las Peñitas zijn geen faciliteiten. Aan het begin van de route loop je tussen palmbomen, waar ook enkele zitjes zijn gemaakt. Eventueel uitrusten in de schaduw is dus mogelijk. Bij de parkeerplaats naar Baranco de las Peñitas is een restaurant gevestigd: Casa Naturaleza.
Onze ervaring
Als wij onze auto parkeren, staan er maar twee andere auto’s, maar terwijl wij onze spullen pakken, komen er nog twee auto’s aanrijden. Toen werd het zowaar ‘druk’.
Vanaf de parkeerplaats zijn we het onverharde pad naar de rivierbedding afgedaald. Daar loop je tussen palmbomen en hoog riet. Onderweg passeren we een zitje gemaakt van de stam van een oude palmboom. Wij lopen verder over het nagenoeg vlakke pad door de rivierbedding. Langzaam dunnen de palmbomen wat uit. Als het pad een bocht naar links maakt, volgen we het pad de rivierbedding uit. Links van het pad ligt het opgedroogde stuwmeer en niet heel veel verder passeren we de stuwdam.
Vanaf de stuwdam verandert het landschap drastisch: voor ons ligt namelijk een redelijke nauwe kloof die bestaat uit ruige rotsformaties. Net na het passeren van de stuwdam, daalt het pad via een aantal traptreden verder de kloof in. In de verte zien we het witte kapelletje al liggen.
We volgen een oude buis in de grond naar de kapel. Om bij het kapelletje te komen, dalen we af via een korte trap. Bij de kapel staan nog wat mensen, we moeten heel even wachten om in de kleine kapel te kunnen kijken. Als het onze beurt is, vullen wij met z’n tweeën de kleine kapel, die verder vol staat met kaarsen en beeldjes. De witte muren zijn helemaal volgeklad.
Als we weer buiten staan, lopen we nog een stukje verder naar beneden. Hier ligt geen pad meer, maar je kunt zelf over de rotsen lopen. Nadat we het hier wel gezien hebben, lopen we weer terug naar het pad boven het witte kapelletje. We lopen nog iets verder, maar besluiten om niet helemaal naar Arco de las Peñitas te lopen (we hadden nog meer op de planning staan toen we hier waren).
Op de terugweg naar de parkeerplaats halen we 1 familie in en komen we 1 stel tegen op weg naar de kapel. Dus er zijn zeker andere mensen, maar echt druk is het niet. Als we weer in de auto zitten genieten we vanaf een uitzichtpunt (Mirador de las Peñitas) nog één keer van het uitzicht op de witte kapel, maar dan nu van bovenaf.
0 reacties