Met 884 meter hoog, is de Cobbler (ook wel Ben Arthur genoemd) net geen Munro (dat zijn alleen bergen van 3000 voet – 914 meter – of hoger). Toch is het één van de mooiste bergen van de Schotse hooglanden. Dat vinden niet alleen wij, maar met ons een heleboel bergbeklimmers. De Cobbler is namelijk één van de weinige plekken in de zuidelijke Schotse hooglanden waar je kunt rotsklimmen. Wij hebben deze uitdaging even aan ons voorbij laten gaan. Wel wilden we de iconische ‘Needle’ op de top met eigen ogen zien.
Vanuit onze Bed & Breakfast in Arrochar was het maar een klein stukje lopen naar de start van de wandeling naar de top van de Cobbler. Het begon gelijk met een pittig stukje klimmen door het bos.
Na een tijdje kwamen we uit bij een beekje dat we stroomopwaarts volgden. Vanaf hier was het een prima pad: niet al te steil en qua richting niet heel lastig. Voor ons lagen namelijk de drie bergpunten van de Cobbler. Van verre konden we de ‘Needle’ op de top van de middelste (en hoogste) bergpunt al goed zien.
Om bij de ‘Needle’ te komen, hadden we twee opties: er omheen lopen en via een aangelegde trap omhoog, of er recht op af. Wij kozen voor deze laatste. Vele malen leuker. Een ongelooflijk steil pad, waarbij we regelmatig handen en voeten nodig hadden om verder te komen bracht ons tot vlak onder de top. Vandaar konden we weer via een prima pad de laatste meters afleggen. En toen stonden we opeens bij de ‘Needle’.
Nu vraag je je misschien af, vanwaar de naam ‘Needle’? Misschien raad je het al: omdat het een vierkant rotsblok is met een gat er in. Je kunt door dit gat kruipen, dan kom je op een smalle richel (met een 30 meter diepe afgrond onder je). Via die richel kun je vervolgens naar de top van het rotsblok klauteren. Ons is verteld dat omhoog relatief makkelijk is te doen, maar terug schijnt heel wat lastiger te zijn. De keuze was voor ons makkelijk; aangezien het de afgelopen nacht geregend heeft, waren de stenen erg glad. Daarom was het voor ons dus eigenlijk geen optie om door het gat te kruipen.
Na de nodige tijd op de top rondgelopen te hebben, zijn we weer terug gegaan naar onze Bed & Breakfast in Arrochar. In plaats van de steile route te nemen die we heen al hadden genomen, zijn we nu via de ’trap’ omlaag gelopen. Het liep inderdaad een stuk makkelijker en ondanks de omweg waarschijnlijk ook sneller, maar het was wel wat saaier. Maar het bracht ons waar we moesten zijn, namelijk naar de voet van de Cobbler. Toen we daar aankwamen begon het helaas weer te regenen en een groot deel van de route langs de beek en in het bos bleef het regenen. Tja, het is en blijft Schotland.
0 reacties