Via Alpina dag 3: van de Richetlipas naar Urnerboden 

Na een rustige maar frisse nacht, werden we wakker onder een blauwe lucht. Geen wolkje te bekennen. Schitterend. Toen we alles hadden ingepakt, zijn we weer gaan lopen. Iets minder dan een kilometer naar de Richetlipas. Wel een behoorlijk steile kilometer. Maar eenmaal op de top was het uitzicht fantastisch.

Beklimming van de Richetlipass

Vanaf de Richetlipas daalt de Via Alpina steil af. Het gemiddelde stijgingspercentage schommelde tussen de 30 en 50 procent, met uitschieters ver daarboven. En dan is 800 meter dalen best veel. Helemaal als het een berghelling blijkt te zijn die door schapen wordt bevolkt: overal, maar dan ook overal lag schapenpoep. In het begin konden we de schapenpoep nog wel ontwijken, maar al snel kleefden er flinke bonken aarde/gras/en schapendrollen onder onze schoenen. Waarmee iedere vorm van grip verdween. Nice!

Afdalen van de Richetlipass

Uiteindelijk kwamen we 800 meter lager uit op een grindweg. Deze hebben we een stukje gevolgd, voordat het pad linksaf het bos insloeg. Op een rotsachtig stukje van het pad zag Marjon een steen over het hoofd en lag opeens languit op de grond. Oeps. Gelukkig geen schade, behalve een grote deuk in haar ego. Aan het dalen lijkt geen einde te komen, tot opeens de eerste gebouwen door de bomen te zien zijn.

Via Alpina naar Linthal
Via Alpina tunnel

Om elf uur lopen we Linthal binnen. Na opnieuw wat inkopen te hebben gedaan zijn we gelijk maar weer verder gelopen. Naar het treinstation. Vanuit Linthal gaat de route steil omhoog. Over een afstand van zo’n 2 kilometer, klimt de route zo’n 600 meter. Gezien de hoge temperatuur van vandaag en de voorspelling van onweersbuien later in de middag, willen we eigenlijk wel weer van de berg af zijn voordat het slecht weer wordt. Daarom hebben we gezondigd en hebben we de bergtrein naar boven gepakt. De route loopt zowel bij het onderste als het bovenste station van de bergtrein langs en volgt het spoor van de trein. Eerlijk gezegd was het stiekem dan ook geen lastige keuze om de trein te nemen. Eenmaal aangekomen in Braunwald, hebben we even wat geluncht voordat we weer verder zijn gelopen.

Via Alpina Braunwald

Na nog een kort stukje klimmen, vlakte de route af om daarna zelfs weer te dalen. Vrij lange tijd volgen we een grindweg. Dit loopt prima en het uitzicht mag er zijn. Uiteindelijk slaan we weer het bos in. Hier klimt het pad weer behoorlijk. Door de warmte en hoge luchtvochtigheid van vandaag is het flink zweten. Na nog een stukje weg en daarna een korte afdaling via een weiland met koeien, komen we uit op de Klausenstrasse. Na een klein stukje langs deze wat drukkere weg gelopen te hebben, buigt het pad linksaf en volgen we de Fätschbach. Ter hoogte van Argseeli (ongeveer 2,5 kilometer voor Urnerboden) zien we veel kampeerbusjes en tenten langs de rivier staan. Een prima (maar onofficiële) kampeerplek, daarom hebben wij onze tent er ook maar opgezet.

Als wij ons avondeten op hebben, begint het te regenen en niet veel later ook te onweren. Maar dit is nog niets in vergelijking met de onweersbui die ’s nachts overtrekt. Net zoals in onze eerste nacht op de Via Alpina, trekt de onweer rond een uur ’s nachts over. Iedere klap galmt tussen de bergwanden. Erg indrukwekkend. Maar opnieuw komt er van slapen niet heel veel terecht.

Totaal gelopen: 21,6 km
Geklommen: 1.101 meter
Gedaald: 1.851 meter

Gepubliceerd op vrijdag 02 december 2022.

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *