Als je de Te Araroa gaat lopen, kun je niet onder voedselpakketten (resupply boxes) uit. Op het Zuidereiland heb je namelijk een lang stuk zonder winkels (Havelock – Lake Coleridge/Methven). Je kunt dan liften naar een grotere plaats (bijvoorbeeld van Boyle Village naar Hanmer Springs) of een aantal dozen met eten vooruit sturen. Het wisselt heel erg wat men doet: de ene loper stuurt geen dozen vooruit en doet alle herbevoorading door naar supermarkten te liften, terwijl andere lopers vier of zelfs meer dozen met eten vooruit sturen. Sommige lopers hebben zelfs op het Noordereiland gebruik gemaakt van voedselpakketten, maar gezien de hoeveelheid supermarkten lijkt ons dat overbodig. De enige plek waar je wat ons betreft op het Noordereiland een voedselpakket heen zou kunnen sturen is Ahipara. Maar alleen als je ervaring hebt met het lopen van lange afstandswandelingen en weet wat en hoeveel je eet, anders moet je de eerste dagen/weken nog te veel leren wat betreft welk eten je wel en niet eet tijdens de trail en dan kun je zomaar te veel of te weinig in je voedselpakket hebben zitten.
Onze voedselpakketten
Wij hebben er voor gekozen om vier voedselpakketten vooruit te sturen (naar Havelock, St. Arnaud, Boyle Village en Arthur’s Pass). Dit hebben we gedaan vanuit Wellington, puur omdat het logistiek gezien daar makkelijker is dan vanuit Picton of Havelock (meer en grotere supermarkten en ook meer en grotere postkantoren). Nadat we al onze boodschappen hadden gedaan (wat opzich al een leuke ervaring is, wie koopt er bijvoorbeeld 78 Snickers in één keer!), zijn we met alle boodschappen naar het postkantoor gelopen. Daar was het even passen en meten om al ons eten in dozen te krijgen. Je hebt namelijk verschillende maten dozen:
Box 1: 220mm x 160mm x 65mm, NZ$ 2,-
Box 2: 240mm x 180mm x 150mm, NZ$ 4,-
Box 3: 340mm x 260mm x 180mm, NZ$ 4,50
Box 4: 420mm x 300mm x 200mm, NZ$ 6,50
Box 5: 480mm x 400mm x 270mm, NZ$ 8,50
*Vermelde maten zijn interne maten van de doos
Uiteindelijk hebben we twee dozen (box size 3) gebruikt om 11 dagen aan eten naar Havelock te sturen (we wisten niet dat we ook een doos naar Pelorus Bridge campsite konden sturen, dat hadden we anders gedaan, dat had een paar dagen aan eten dragen gescheeld), één doos (box size 4) met 7 dagen aan eten naar St. Arnaud, één doos (box size 4) met 7 dagen aan eten naar Boyle Village en één doos (box size 3) met 4 dagen aan eten naar Arthur’s Pass. Onderstaand hebben we weergegeven wat het gewicht was van iedere doos en hoeveel het ons heeft gekost om deze doos vooruit te sturen. De vermelde prijzen zijn dus zonder de kosten van de dozen. Bedenk tevens dat in iedere doos eten voor twee personen zat.
Pakket 1.1: naar Havelock: 8.230 kg, NZ$ 26,40
Pakket 1.2: naar Havelock: 8.910 kg, NZ$ 26,40
Pakket 2: naar St. Arnaud: 12,770 kg, NZ$ 39,60
Pakket 3: naar Boyle Village: 11,870 kg, NZ$ 39,60
Pakket 4: naar Arthur’s Pass: 8,470 kg, NZ$ 26,40
In totaal kwam het versturen van deze dozen uit op NZ$ 184,90. Juist ja! Alleen het versturen, daar zit de inhoud (al het eten dus nog niet eens bij). Maar laten we wel wezen, de daaropvolgende weken hebben we geen uitgaven gedaan aan boodschappen, maar we snappen heel goed dat lopers met een klein budget dit te veel geld vinden. Voor ons heeft het in ieder geval erg goed gewerkt: de dozen lagen keurig op de plek van bestemming te wachten en we hebben nooit een tekort aan eten gehad. Wat we ook op prijs stelden was het extra ‘cadeautje’ wat in ieder voedselpakket zat: een zak chips en een lekkere (zware, in gewicht) maaltijd voor de dag dat we de doos kregen.
Bounce boxes
Veel lopers gebruiken tijdens de Te Araroa, naast resupply boxes, ook bounce boxes. Het verschil zit ‘m er in dat voedselpakketten (resupply boxes) naar specifieke adressen worden gestuurd (bijvoorbeeld een camping) terwijl bounce boxes post restante naar een postkantoor wordt gestuurd. Je doos wordt dan bewaard op het postkantoor tot je deze ophaalt (eerste week is gratis, NZ$ 11,- voor 7 tot 14 dagen, NZ$ 49,50 tot 63 dagen en met een maximum van twee maanden). Vervolgens haal je je spullen er uit die je nodig hebt en stuur je de doos weer vooruit. Een bounce box bevat over het algemeen dus spullen die je tijdens de hike niet nodig hebt. Denk aan zware opladers, kleding en reserve schoenen. Deze ‘bounced’ dus de hele trail met je mee.
Wij hebben tijdens de Te Araroa slechts één keer gebruik gemaakt van een bounce box en dat was toen we onze nieuw gekochte schoenen van Auckland naar Te Kuiti hebben gestuurd. Verder hebben we geen bounce boxes gebruikt. Wij waren dan ook één van de weinige lopers die geen reserve schoenen hadden meegenomen naar Nieuw-Zeeland. Hoewel het aanbod trailrunschoenen in Nieuw-Zeeland niet heel groot is, en je in Nieuw-Zeeland zeker niet alle merken vindt die in Europa en Amerika beschikbaar zijn, is het ons gelukt om twee paar nieuwe schoenen in Nieuw-Zeeland te kopen. Maar als we de Te Araroa over zouden doen, dan zouden we hier zeker nog eens over nadenken en een bounce box met reserve schoenen serieus overwegen. Voor nu scheelde het ons in ieder geval heel wat kosten (zie bovenstaand).
Wat wij in in ieder geval als een veel voorkomend nadeel hebben gehoord van het gebruik van bounce boxes is dat verschillende lopers een bounce box hadden opgestuurd naar een postkantoor en zich dan moesten haasten om op tijd bij het postkantoor te zijn (bijvoorbeeld omdat deze dicht is in het weekend en op feestdagen) om te voorkomen dat ze twee tot drie dagen in een klein plaatsje moesten wachten tot ze bij hun bounce box konden. Hier hadden wij dus geen last van.
*Vermelde prijzen zijn prijzen anno april 2018.
0 reacties