Vanaf het einde van de Timber Trail was het nog maar een klein stukje naar de bewoonde wereld: 25km (ja, dat is tegenwoordig een klein stukje) moesten we nog afleggen om van Ongarue naar Taumarunui te komen. Nu zou je kunnen zeggen dat Ongarue ook al bewoonde wereld is, alleen heb je er -op een paar huizen na- helemaal niets. Dus zijn we woensdag op tijd vertrokken. Het beloofde namelijk weer een warme dag te worden. En dat werd het ook. Terwijl de thermometer langzaam richting de 31 graden Celsius kroop liepen wij over een grind- en asfaltweg. Dit keer niet over een voormalige spoorlijn, maar langs een nog spoorlijn die nog steeds in gebruik is.
Hoewel de hitte slopend was, kwamen we net voor lunchtijd aan in Taumarunui. En aangezien de hikers hunger inmiddels haar intrede heeft gedaan (we kunnen blijven eten, erg makkelijk), zijn we bij het het eerste de beste café wat gaan eten om daarna naar de Isite (lokale vvv) te gaan voor advies over de volgende secties. Goed, nu hadden wij al het een en ander bedacht, dus we wilden vooral horen of dat een optie was.
De Te Araroa gaat vanaf Taumarunui verder in zuidelijke richting, via de 42nd Traverse naar de Tongariro Crossing om vandaar naar de Mangapurua Landing te lopen om een stuk over de Whanganui Rivier te kanoën. Nu heeft deze route echter een aantal ‘problemen’: 1) De 42nd Traverse is net als de Timber Trail geschikt om te fietsen, niet heel spannend om te lopen dus. Daarom buigt de Te Araroa halverwege de 42nd Traverse ook rechtsaf een ander wandelpad op. De Te Araroa Trust raadt het echter af om dit deel van de route te lopen vanwege sneeuwschade eerder dit jaar. In plaats daarvan raden ze aan om de 42nd Traverse in zijn geheel te lopen, maar dat is dus niet heel boeiend. 2) De Tongariro Crossing is het mooiste als je deze van zuid naar noord loopt, de Te Araroa loopt de Crossing dus precies andersom, waarbij de klim ook nog eens een stuk zwaarder is dan wanneer je in het zuiden begint. 3) De Whanganui River is (net als de Tongariro Crossing) onderdeel van de 9 Great Walks. Deze Great Walk start in Taumarunui. Als je de route van de Te Araroa volgt start je echter een heel stuk later (namelijk bij de Mangapurua Landing). Niemand schijnt echter te weten waarom je daar pas start, aangezien ook de kanohuur vanaf dat punt een stuk duurder is. Nu kun je ook een plaatsje eerder beginnen, maar dat is nog steeds niet zoals de Great Walk het voorschrijft. 4) Je kunt de kanotocht op verschillende plaatsen eindigen. Veel mensen kiezen er voor om in Pipiriki te stoppen, dan moet je nog 62km over de weg overbruggen.
Daarom hebben wij besloten de route van de Te Araroa wat om te gooien (maak je geen zorgen, we hebben nog steeds een aaneengesloten noord-zuid verbinding). Ons plan, nouja plan, de mensen bij de Isite in Taumarunui hebben het gelijk allemaal voor ons geregeld, is als volgt:
Vrijdag pakken we de bus van Taumarunui naar National Park (ja, zo heet het plaatsje echt) om zaterdag de Tongariro Alpine Crossing te kunnen lopen. Deze lopen we dan van zuid naar noord, wat de aangeraden looprichting is. Dan pakken we zondag de bus weer terug naar Taumarunui. Aan het eind van de middag worden we opgehaald door de kanoverhuurder zodat we maandag aan onze kanotocht naar Whanganui City kunnen beginnen. Wij hebben voor Whanganui City gekozen omdat het na Pipiriki juist rustig op het water wordt waardoor je de rivier nog beter schijnt te kunnen ervaren (en omdat we altijd al een keer een kanotocht van een week wilden maken). Deze tocht zal 7 a 8 dagen gaan duren. En we zeggen het maar vast: tijdens het kanoën hebben we geen bereik.
Voor de oplettende lezer: ja, we slaan de 42nd Traverse en het deel van National Park naar de Mangapurua Landing dus over. Maar zoals gezegd, de route die wij nemen zorgt er nog steeds voor dat we een aaneengesloten noord-zuid verbinding hebben.
0 reacties