Vanuit Zion National Park is het maar een klein stukje naar Bryce Canyon. Om onze tijd in Bryce Canyon optimaal te benutten, zijn we vroeg weggegaan uit Zion National Park, met als gevolg dat we rond 9.00 uur ’s ochtends aankwamen in Bryce.
Eerste stop: de Queens Garden en Navajo Loop. Een wandeling die je vanaf de rand van de canyon helemaal naar beneden brengt. Bryce Canyon staat vol met zogenaamde Hoodoo’s. Vanaf de rand kijk je er van boven af op, maar gaandeweg de wandeling kom je er echt tussen te lopen. Erg indrukwekkend om te zien. Om de canyon weer uit te komen, loop je via Wallstreet weer terug omhoog. Dit is een heel steil pad met vele haarspeldbochten. Overal wordt geadviseerd om de route met de klok mee te lopen, waarbij je dit steile stuk dus moet klimmen. Desondanks zagen we verschillende mensen dit stuk afdalen, waarbij er ook een aantal vielen. Niet alleen doordat het zo steil is, maar ook omdat deze mensen slechte of verkeerde schoenen aan hadden.
Toen wij weer boven waren, was het inmiddels tijd om te lunchen. Na een hapje gegeten te hebben zijn we weer in de auto gestapt. Hoewel men probeert het verkeer wat te verminderen door shuttle busjes in te zetten, mag je in Bryce nog steeds zelf rondrijden. Nouja, rondrijden. Heel veel keus heb je niet. Er is namelijk maar één weg, die je ook weer terug moet rijden. Na een klein uur rijden, kwamen we aan bij Rainbow point, ook gelijk het hoogste punt in Bryce Canyon. Vanaf het viewpoint heb je goed zicht op de verschillende lagen gesteente: van rood, naar grijs, naar licht gesteente.
Na een kort stukje rijden, komen we aan bij Penderose Canyon. Hoewel het uitzicht ogenschijnlijk het zelfde is als vanaf het Rainbow viewpoint, is er toch iets anders te zien. Hier heb je namelijk een goed zicht op de enorme dennenbomen. Ja, enorm ja. Vanaf het uitzichtpunt lijken ze klein, maar ze zijn toch al snel zo’n 50 meter hoog.
Volgende stop: de Natural Bridge. Een enorme, door erosie gevormde natuurlijke brug.
Na ook hier weer de nodige foto’s gemaakt te hebben, zijn we verder gereden naar Farview. Het uitzicht lijkt hier een beetje saai te worden, het ziet er namelijk het zelfde uit als bij de eerdere viewpoints. Toch schijn je hier iets unieks te hebben, bij goed weer kun je bijna 200 kilometer ver kijken. Het verloop van de Grand Staircase is vanaf Farview (snap je de naam nu?) dan ook goed te zien.
Swamp Canyon, onze volgende stop, is net iets groener dan de rest van het park doordat er twee beekjes lopen.
Hoewel aangeraden werd om Swamp Canyon Trail te lopen omdat we dan veel vogels zouden zien, hebben wij het maar bij het uitzicht gehouden en zijn we daarna weer in de auto gestapt: op weg naar Paria View. Letterlijk vertaald betekent deze naam ‘water met zand’. Dat heeft zij te danken aan het feit dat er een beek loopt door een nauwe rotswand. Als het regent kan er zoveel water doorheen stromen, dat er vandaag de dag nog steeds veel erosie optreedt. Oftewel, bij regen zitten er nog steeds veel zand in het water doordat de rotsen slijten. Maar aangezien het een mooie droge dag was, was er voor ons (behalve het uitzicht) verder niets te zien.
Niet ver van Paria View, ligt Bryce Point. Misschien wel het mooiste uitzichtpunt in heel Bryce Canyon.
Een enorme hoeveelheid Hoodoo’s strekt zich namelijk voor je uit als je vanaf Bryce Point naar het noorden kijkt. Kijk je iets noord-westelijk, dan zie je in de verte Inspiration Point en Sunset Point, waar de Queens Garden en Navajo Loop Trail begint. Allemaal uitzichtpunten rondom het amfitheater van Bryce Canyon. Oftewel, na een uur heen rijden en een goede twee uur terug rijden, waren we weer terug bij af: het begin van Bryce Canyon. Maar dat betekende nog niet het einde van ons avontuur in Bryce Canyon. De volgende ochtend zijn we namelijk in alle vroegte opgestaan om de zonsopkomst te zien. Met ons hadden nog vele anderen dit bedacht. Hele busladingen met toeristen werden bij het Sunrise Point gedropt. Helaas was het dus niet echt een ‘rustige’ zonsopkomst, en als er dan ook nog eens wolken aan de horizon verschijnen… Maar ach, het was toch leuk om gedaan te hebben.
0 reacties