Na een nacht rust, vervolgen we onze tweedaagse wandeling over Texel. Dit keer met iets minder bagage op de rug: de tent laten we staan op Camping Kogerstrand, wij nemen nu slechts een dagrukzak mee en pakken aan het einde van de dag de Texelhopper vanuit De Cocksdorp terug naar De Koog. Maar eerst: wandelen!
We pakken de route weer op in het centrum van De Koog. Vrij snel daarna duikt het pad een bos in en zien wij verder niets meer van De Koog. Als we bij de noordelijkste punt van Camping Kogerstrand komen, slaat de route rechtsaf en volgt het een duinpad.
En dan ligt er opeens een lange trap een duin op: Nol van Bertus, de hoogste duin van Texel, vernoemd naar de eerste vogelwachters van Staatsbosbeheer die vanaf de duin in de gaten konden houden of de lepelaarskolonie in De Muy niet gestoord werd. Als wij op de top staan, hebben we niet alleen een goed uitzicht op De Muy, praktisch het hele eiland is te zien, vanaf de Veerhaven in het zuiden tot de vuurtoren in het noorden. Een geweldig uitzicht.
Eenmaal weer beneden, vervolgen wij ons pad. Als we een bruggetje oversteken, lopen we in De Muy, een jong duingebied waar de invloed van het zoute water verdwenen is. Doordat er nu een zoetwatermeer ligt, zijn ook hier weer veel vogels te zien. Net als tijdens de eerste dag van de NS-Wandeling op Texel, zien we ook hier weer veel vogelspotters lopen.
Maar dat was nog niets in vergelijking met wat we iets verder, bij De Slufter, te zien zouden krijgen. De Slufter is een natuurgebied ontstaan nadat een storm in 1858 de duinenrij openbrak. Ondanks verwoedde pogingen om de duinenrij weer te dichten, heeft de natuur gewonnen, met als resultaat een prachtig natuurgebied dat tweemaal per dag volstroomt met zout zeewater. Hierdoor zijn er vele unieke planten en dieren (vogels) te zien. Op de dijk langs De Slufter stonden dan ook vele vogelspotters om hun kans te grijpen. Oké, misschien hielp het dat een dag later het Vogelwaddenfestival zou beginnen. Je begrijpt dus al, we liepen hier niet bepaald alleen rond.
Als we de dijk oversteken en achterom kijken, hebben we een mooi uitzicht over De Slufter, kijken we de andere kant op, zien een we ietwat kaal polderlandschap. Wat een contrast met De Slufter. Na onze lunch daar genuttigd te hebben, volgen we het pad aan de andere kant van de dijk over een fietspad. Niet echt het meest inspirerende deel van de route: de vele fietsers zorgden bovendien niet echt voor een relaxte wandeling. Na een veel te lang stuk, sloeg de route uiteindelijk toch linksaf het fietspad af: via een pad door en over de duinen kwamen we uiteindelijk op het strand terecht. En wat voor een strand: het noordelijke strand van Texel staat bekend om zijn breedte, daar is niets mee gelogen! Wat een zandvlakte, en zo rustig…
Dat het strand zo breed is heeft ook een reden: zo’n 25 jaar geleden stond de vuurtoren namelijk nog zo’n kilometer van het strand, terwijl deze vandaag de dag praktisch op het strand staat. Om de duinen te beschermen, is een deel nu bekleed met basalt en asfalt en is men in in 1994 begonnen met de aanleg van een 550 meter lange strekdam, die de stroming zo moest beïnvloeden, dat de vuurtoren voortaan geen last meer zou hebben van duinafslag.
Wanneer we bij de vuurtoren zijn aangekomen, volgen we de asfaltweg tot aan de uitkijkhut, waar we de natuur weer inlopen. Maar echt mooi wordt het niet meer. We lopen namelijk aan de ‘verkeerde’ kant van de duin/dijk, waardoor je niet echt een geweldig uitzicht hebt. Hier zal menig vogelspotter het misschien niet mee eens zijn, maar wij vonden het niet heel boeiend. Het laatste deel van de route zijn twee loodrechte stukken over een dijk vol met schapen. Tja, de routebouwer zal vast gedacht hebben: we beginnen de NS-Wandeling Texel tussen de schapen, dan eindigen we deze ook tussen de schapen. En dat is natuurlijk helemaal geen gekke gedachte als je bedenkt dat er op Texel net zoveel schapen als mensen leven.
Eenmaal aangekomen in De Cocksdorp zit de tweede dag van de NS-Wandeling op Texel er voor ons op. Met 19,3 kilometer wederom een mooie afstand, maar qua route echt -naar onze mening- minder boeiend dan de eerste dag.
0 reacties