Op een uitzonderlijke warme voorjaarsdag stappen we in de trein om twee dagen te wandelen op de grens van Nederland en Duitsland. Vanuit Roermond reizen we nog een klein stukje met de bus om bij het begin van NS-Wandeling Meinweg te komen. Maar als we daar eenmaal zijn, lopen we in een totaal andere omgeving dan we in Nederland gewend zijn. Althans, de natuur ziet er hetzelfde uit. Maar waar je bij een andere wandeling in Nederland normaal gesproken om de paar kilometer een drukke weg of spoorlijn tegenkomt, loop je in Nationaal Park De Meinweg echt in de natuur. Schitterend.
Bij het Informatiepunt De Meinweg slaan we linksaf. We volgen een bospad dat zich een weg door het bos slingert. Vrij snel passeren we de IJzeren Rijn. Aan beide zijden van de weg ligt nog een stuk spoor. Dit spoor is in 1879 in gebruik genomen en liep van Antwerpen naar het Ruhrgebied. Omdat het vrachtvervoer over het spoor in de 20ste eeuw afnam, is de spoorverbinding in 1991 opgeheven.
Net na het passeren van het spoor slaan we rechtsaf en lopen we een groot heidegebied op. Kilometerslang lopen we over de heide. We passeren verschillende vennetjes. Borden waarschuwen ons dat we ons in het leefgebied van de adder bevinden. ‘Op warme dagen kunnen er nog weleens adders midden op het pad liggen,’ staat er. Hoewel het vandaag warm is, zien we geen adders.
Het pad maakt een flauwe bocht naar links. We lopen op de grens van Nederland en Duitsland door een heus beekdal. Links en rechts van het pad liggen heuvels, met achter de heuvel aan de rechterkant van het pad de voormalige Beatrix Mijn. Diepe schachten zijn er geboord, maar nooit in gebruik genomen.
Als we Duitsland in lopen, laten we Nationaal Park De Meinweg achter ons. Via een stuk weg lopen we vlak langs Elmpt. Een klein plaatsje met een groot militair vliegveld. Een Brits vliegveld welteverstaan. RAF Brüggen, zoals het vliegveld heette, was een steunpunt van de Britse luchtmacht. Vanwege defensiebezuinigingen is het vliegveld in 2001 gesloten. Tot 2015 heeft de Britse landmacht gebruik gemaakt van het vliegveld, maar sindsdien staat het leeg.
Wij lopen ondertussen verder over een onverhard pad door het bos. Na nog een klein stukje over de weg lopen we Brüggen in. We ploffen neer op het eerste terras dat we zien, naast de Burcht van Brüggen. Deze burcht wordt voor het eerst beschreven aan het einde van de 13de eeuw. Als we ons vochtpeil voldoende hebben bijgevuld, gaan we op weg naar ons hotel. Het centrum van Brüggen oogt op deze warme dag erg leuk. Ons blijft het alleen een raadsel waarom een dorpje met maar 15.000 inwoners drie grote ijszaken heeft.
Hotel Zum Schiffchen is snel gevonden. Het bevindt zich midden in het centrum. Onze eerste dag van NS-Wandeling Meinweg sluiten we opnieuw af op het terras. Dit keer het terras van de Alte Brüggener Mühle, waar we een heerlijke schnitzel eten. Terwijl wij daar zaten, komt er een beverrat uit de Schwalm lopen. Een groot en log beest dat op zijn gemak de weg oversteekt om zich voor de nacht terug te trekken in het water bij de Burcht van Brüggen.
Lees ook onze ervaring op de tweede dag van NS-Wandeling Meinweg.
0 reacties