Zondagochtend vroeg stappen we in de trein naar Rhenen. De enige andere medepassagiers zijn zo te zien ook wandelaars. Maar als we in Rhenen aankomen en aan de NS-Wandeling Blauwe Kamer beginnen, zien we dat er maar weinig wandelaars deze nieuwe NS-Wandeling lopen.
Nadat we de Rijnbrug zijn overgestoken, lopen we de uiterwaarden in. Een prima pad tussen de weilanden brengt ons naar de Marsdijk.
Hoewel de omgeving mooi is en blijft, begint hier een (vrij lang) verhard stuk van de route. Als het pad een grote slinger maakt, passeren we Fort aan den Spees. Het fort is in 1799 gebouwd als onderdeel van de Grebbelinie, een verdedigingswerk dat een groot stuk land onder water kon zetten. Van het fort is overigens helemaal niets meer te zien, alleen de contouren zijn met de nodige fantasie te herleiden.
Wat we niet veel later wel zien is een replica van een Romeinse wachttoren. We lopen hier namelijk op de grens van het Romeinse Rijk. Vier soldaten sliepen op de begane grond, leefden op de eerste verdieping en hielden op de tweede verdieping de wacht. Middels rooksignalen konden ze met andere wachttorens communiceren die langs de grens van het Romeinse Rijk waren gebouwd.
Na nog wat meer meters over asfalt, komen we aan bij Opheusdens Veer.
Twee fietsers worden samen met ons naar de overkant gevaren. Voor 0,70 euro kan dit geen winstgevende vaart zijn geweest, maar ons hoor je niet klagen. In tegendeel, als we aan de overzijde van de Rijn bij De Blauwe Kamer aankomen, lopen we een fantastisch natuurgebied in.
De Nederrijn heeft er vrij spel en een groot gebied is niet toegankelijk voor mensen, waardoor de natuur haar gang kan gaan. Al na een paar meter staat er een kudde konikpaarden op het pad. Niet wetende dat we een paar meter verder, een nog veel grotere kudde konikpaarden zouden treffen.
Als we de route door De Blauwe Kamer vervolgen, komen we al snel in een klein stukje bos te lopen. Een voor Nederland wild stuk bos welteverstaan, met bomen en takken op het pad. Langs het pad zien we de eerste restanten van de oude steenfabriek die hier tot 1975 stond. Niet veel verder lopen we langs de oude ringoven met daarbovenop de schoorsteenpijp.
Via een grote lus door natuurgebied De Blauwe Kamer komen we weer uit bij de veerpont. Dit keer slaan we rechtsaf en volgen we de weg om daarna onderlangs de dijk in de richting van de Grebbeberg te lopen.
Waar wielrenners in volle vaart van Grebbeweg komen zetten, slaan we rechtsaf en laten we de Grebbeberg voor even links liggen. Gelukkig niet voor lang. We volgen de route over een breed bospad dat snel stijgt. Als het bospad overgaat in een klinkerpad, passeren we Militair Ereveld Grebbeberg. Tijdens de inval van de Duiters in 1940, was een deel van het land onder water gezet. Omdat een klein deel bij de Grebbeberg droog bleef, concentreerden de gevechten zich precies daar. De overmacht bleek te groot en na drie dagen volgde de capitulatie. In die drie dagen hebben meer dan 400 soldaten het leven gelaten, die op het Militair Ereveld Grebbeberg zijn begraven.
Als we de Grebbeweg oversteken, volgen we een mooi stuk route over de Grebbeberg. Door bos en met geweldige uitzichten op de Nederrijn en De Blauwe Kamer.
Via een lange trap dalen we van de berg af, waarna we weer een lang stuk verhard voor de kiezen krijgen.
Na 14 kilometer gelopen hebben, kunnen we rechtsaf slaan en de snelste weg terug naar het Station van Rhenen lopen. We kiezen er echter voor om ook het (ongemarkeerde) rondje door het centrum van Rhenen te lopen (dit brengt de route op 16,8 kilometer). Behalve de Cunerakerk en een paar leuke eettentjes, is er op dit rondje van 2,5 kilometer verder niet heel veel te zien. Bovendien is een deel van de route door het centrum van Rhenen identiek aan de route van de NS-Wandeling van Rhenen naar Veenendaal-West.
Het is zonde dat er nog een paar (lange) stukken verhard tussen zitten, maar verder is NS-Wandeling Blauwe Kamer Rhenen een prachtige wandeling met veel variatie in landschap.
0 reacties