Groot, groter, grootst: het Maracanã Stadion

Nog niet zo heel lang geleden was de Wereldbekerfinale in het Maracanã stadion, het grootste voetbalstadion ter wereld. Wij hebben dan misschien de Amsterdam Arena, waar ruim 50.000 mensen in kunnen, Maracanã bood ooit plaats aan ruim 199.000 toeschouwers! Ondanks dat het stadion grondig verbouwd is en het vandaag de dag nog aan slechts 78.000 mensen plaats biedt, moet je er gewoon heen. Of je nu van voetbal houdt of niet.

Vanaf ons hotel was het een klein stukje lopen naar de metro. Daar voor $R 3,50 een kaartje gekocht. Door het poortje en weg kaartje. Gelukkig hadden we ons goed voorbereid, anders sta je toch even raar te krijgen als het poortje wel open gaat maar je je kaartje niet terug krijgt. Voor $R 3,50 kun je dus overal naar toe met de metro, ideaal. Na zo’n 25 minuten stopte de metro bij het Maracanã stadion. Omdat het metrostation boven de grond ligt, heb je direct al goed zicht op het enorme stadion.

Bij de ingang hebben we gevraagd of er nog een begeleide tour was, deze zou twee uur later weer vertrekken. Hmm…, twee uur wachten in de brandende zon. Nee, dan maar voor $R 30,- zelf met een audioguide (enige verschil is dat je nu niet bij de walk of fame komt en anders wel). Eenmaal in het stadion word je bijna overspoeld door mannetjes (en vrouwtjes) van het Maracanã stadion. Aangezien wij één van de eerste toeristen waren die dag, stonden ze te springen om aan het werk te gaan. Werkelijk op iedere hoek stond iemand om je de weg te wijzen. Dus wij de aanwijzingen maar gevolgd en de lift naar de bovenste verdieping genomen. Hier kom je bij de mediatribune.

Al luisterend horen we dat de bovenste bureaus speciaal voor de online media zijn, en de overige plekken voor de oude media. Vanaf hier zie je al hoe groot het stadion is, wat je ook goed ziet is de dakconstructie, welke volledig lijkt te zweven.

Maar een verdieping lager, begint het toch wat meer te kriebelen. Hier sta je namelijk in de koninklijke lounge: Blatter, Merkel, en welk regeringshoofd heeft hier niet gezeten.

De stoelen zitten prima overigens. Oja, wel een genant detail: in verband met het enorme overgewichtprobleem van de Braziliaanse bevolking zijn er 120 extra brede stoelen geïnstalleerd in het vip-gedeelte.

Nog weer een verdieping lager kom je op een ‘normaal’ gedeelte van de tribune. Tientallen gele en blauwe klapstoeltjes staan er tussen ons en het veld.

Hmm…, snel weer verder. Het veld begint nu namelijk wel erg te kriebelen (zegt een niet voetbalfan). Dus weer terug naar de begane grond. Daar staat al het personeel ons alweer op te wachten en de weg te wijzen. Via de kleedkamers (waar shirts hangen van alle sterspelers van het WK, inclusief shirts van Robben en De Vrij) staan we in één keer in de tunnel waar de spelers altijd door het veld op komen.

Door het felle zonlicht zie je niet waar je heen loopt. Even lijkt het of we allemaal gejuich horen, maar helaas het is een inbeelding. Maar zo’n magisch gevoel moet het dus geweest zijn om hier te wachten en naar het veld te lopen. Althans, zo hebben wij het wel ervaren.

En dan sta je er in eens: op het speelveld van het Maracanã stadion. Althans, niet helemaal op het veld. Dat is namelijk heilig en mag je echt niet zomaar betreden. Wij hebben alleen toegang tot een klein stuk kunstgras naast het veld en één van de dugouts. Toch al een prima plek om de grootsheid van het stadion te ervaren. En dat zouden we eigenlijk groot met hoofdletters moeten schrijven. En dan te bedenken dat er vroeger 199.000 mensen in gingen… Wat een kolkende masse moet dat geweest zijn.

Na het veld verlaten te hebben, lopen we nog even door een perskamer voordat we alweer bij de ingang uitkomen. Door de audioguide mis je dus eigenlijk helemaal niets en kun je prima zelf het Maracanã verkennen. Onze tip: ga vroeg, dan is het namelijk lekker rustig. Niet dat het druk was toen we weggingen, maar toch.

Gepubliceerd op zaterdag 10 januari 2015.

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *