We fietsen langs de Rijn naar Koblenz, waar we in de drukte van het Koblenz Sommerfest een rondje lopen door het oude centrum om daarna verder te fietsen langs de Rijn. Na zo’n 106 kilometer stoppen we in Bad Breisig, in een rustig zijdal van de Rijn.
Toen we alles hadden ingepakt en op het punt stonden om op onze fiets te stappen, raakten we aan de praat met onze buurman op de camping. Deze Brit vertelde dat hij 11 dagen onderweg was, waarvan hij tien dagen in de regen had gefietst. Dan hebben wij nog geluk gehad. Daarna hebben we nog een tijdje staan praten over zijn dyneema tent. Ruim een half uur later zijn we eindelijk maar eens opgestapt.
Vanaf de camping fietsten we tussen de weg/spoor en de Rijn. We passeerden verschillende kleine dorpjes, waarbij er bij veel dorpjes een burcht/kasteel hoog op een heuvel boven het dorp ligt. Burcht Pfalzgravenstein is misschien wel één van de mooiere die we vandaag hebben gezien: een klein soort kasteeltje midden in de Rijn.
De weg waar we langs fietsten was afgesloten vanwege werkzaamheden. Hierdoor was het ideaal fietsen, daar het fietspad redelijk dicht naast de weg licht. Maar omdat er geen verkeer reed, hadden we geen last van herrie van het voorbij razende verkeer. Wel kwam er zo af en toe een trein langs.
Rond 9 uur passeerden we de Lorelei. De befaamde rots waar, vanwege de sterke stroming, al menig schip is vergaan. In het eerste dorpje na de Lorelei, Sankt Goar, hebben we bij de lokale bakker wat gedronken en ons dagelijkse gebakje gegeten.
Toen de taart op was, zijn we weer opgestapt en zijn we de Rijn verder stroomafwaarts gevolgd. Via Boppard, waar de Rijn een bocht van 180 graden maakt, zijn we naar Koblenz gefietst. In Koblenz waren verschillende straten afgesloten. De omleidingsroutes stonden aangegeven, maar liepen kris kras door elkaar heen. Hierdoor hebben we twee rondjes gefietst voordat we de juiste omleidingsroute hadden gevonden.
Koblenz
Toen we de juiste route hadden gevonden, kwamen we uit bij het Kurfurstliche Schloss. Dit paleis was het woonhuis van Clemens Wenceslaus van Saksen, de laatste Keurvorst van Trier. Rond 1800 raakte hij zijn macht kwijt, waarna een groot gebied langs de Rijn in Franse handen kwam. Vandaag de dag zijn er vooral kantoren van de federale overheid gevestigd in het Kurfurstliche Schloss.
Vanaf het Kurfurstliche Schloss zijn we naar de Deutsches Eck gefietst. Hoewel fietsen…, door de opbouw van het Koblenz Sommerfest was er veel afgesloten. We hebben dan ook vooral veel gelopen om bij de Deutsches te komen. Bij de Deutsches Eck stroomt de Moezel in de Rijn, maar nog belangrijker is het grote ruiterstandbeeld dat er staat: dit ruiterstandbeeld werd in 1897 gebouwd om de Duitse eenwording te herdenken. In de Tweede Wereldoorlog werd het standbeeld verwoest. Daarna werd er wel gesproken over het herbouwen van het ruiterstandbeeld, maar omdat er na de Tweede Wereldoorlog een Oost- en West-Duitsland was, werd het standbeeld pas herbouwd toen de beide Duitslanden herenigd waren.
Nadat we ons over het festivalterrein hebben geworsteld, hebben we nog een rondje door het oude centrum van Koblenz gefietst, voordat we aan de overzijde van de Moezel nog wat boodschappen hebben gedaan en in een groot park langs de Rijn hebben geluncht. Toen we weer op wilden stappen, had de GPS moeite om een signaal te ontvangen, en dus zijn we ouderwets met kaartlezen Koblenz uit gefietst over een schitterend industrieterrein. Ook in de kilometers daarna, zouden we veel langs industrie fietsen. Was het vanochtend beduidend mooier fietsen.
Zo’n 30 kilometer buiten Koblenz zijn we linksaf geslagen richting Camping Rheineck. Hoewel we hier een stukje moesten klimmen om bij de camping te komen, hadden we in dit zijdal van de Rijn geen ‘last’ hebt van het scheep- en treinverkeer op en langs de Rijn.
De statistieken van vandaag
Van: Bingen (Campingplatz Hindenburgbrücke), naar: Bad Breisig (Camping Rheineck)
Totaal: 106,29km
Geklommen: 210m
Gedaald: 204m
Hoogteprofiel:
0 reacties