We laten het hooggebergte definitief achter ons als we van Mittenwald verder naar het noorden fietsen. We passeren Garmisch-Partenkirchen en rijden door het heuvellandschap van Zuid-Duitsland naar de Ammersee, waar we na 100 kilometer in Utting am Ammersee onze tent opzetten.
Regende het gisteren terwijl het mooi weer zou zijn, vandaag was het de omgekeerde wereld: terwijl het weerbericht regen voorspelde voor vandaag, was het droog toen we de camping verlieten. Hoewel het droog was, was het wel zwaarbewolkt. Van de bergen waar we vanaf de camping op uitkeken (onder andere het karwendelgebergte), was helemaal niets te zien.
Vanaf de camping reden we parallel aan een vrij drukke weg. Af en toe een heuveltje (tot 14%) of een tunneltje. De laatste 3km naar Garmisch-Partenkirchen gingen behoorlijk omlaag. Van de bekende skischans in Garmisch-Partenkirchen was enkel het onderste stukje te zien, de rest zat in de wolken. In het centrum van Garmisch-Partenkirchen was de schoonmaakploeg nog aan het werk. Alleen een groente- en viskraam waren al geopend, verder heerste er nog een serene rust.
Net voorbij het centrum van Garmisch-Partenkirchen reden we langs een koffiebar die al wel open was. Daar hebben we een tweede ontbijt gehaald. Toch verbazingwekkend dat we hier direct weer naast Nederlanders zaten. Je komt ze ook overal tegen.
Vanuit Garmisch-Partenkirchen zijn we de Laisach stroomafwaarts gevolgd. Kilometers lang reden we door een natuurgebied met bos en uitgestrekte gras/heide velden. Ondertussen nam de wind steeds meer in kracht toe en zagen we voor ons de wolken langzaam openbreken. Keken we achterom, dan zagen we dat de bergen nog steeds onder een dikke laag wolken verscholen gingen.
In Murnau am Staffelsee liep de route door het centrum (voetgangersgebied). Dus een klein stukje lopen met de fiets. Buiten Murnau fietsten we langs de Riegsee, waar het heuvel op, heuvel af ging. En dat met een inmiddels forse tegenwind. Maar ons hoor je niet klagen, we zijn allang blij dat het niet regent. Een paar kilometer voorbij de Riegsee vonden we het tijd voor een lunchpauze, maar bankjes doen ze hier helaas niet aan. Omdat het inmiddels behoorlijk hard waaide, voelden we er ook weinig voor om maar in het open landschap te gaan zitten. Daarom rustig doortrappen maar.
Uiteindelijk zijn we in Eberfing gestopt bij een bakkerij die langs de weg zat om wat broodjes te kopen, die we iets verderop in het dorpje, in een overdekte bushalte, op hebben gegeten. Na de luncht volgde veel van hetzelfde: een tocht door het heuvellandschap van Zuid-Duitsland. Gelukkig ging het wat minder op en neer dan vanochtend. In Weilheim im Oberbayern liep de route opnieuw door het centrum, weer even een stukje met de fiets aan de hand lopen dus.
Na Weilheim hebben we een stukje langs de slingerende Ammer gereden. Toen wij linksaf sloegen en een spoorlijn volgden, kwam er een Duitse man bij ons fietsen. Al pratend over onze route, fietste Jasper met deze man verder. Net iets te hard voor Marjon. Toen Jasper na een tijdje achterom keek, was Marjon bijna aan de horizon verdwenen. De man gedag gezegd en even wachten dus maar.
In Diessen am Ammersee kwamen we uit bij de Ammersee. Een groot meer, waar volop werd gezeild, gewandeld, gezwommen en wat zo nog meer. Wij zijn langs de oever, nouja, meestal iets van 50-100m van het meer, verder noordwaarts gefietst. Uiteindelijk zijn we uitgekomen in Utting am Ammersee, waar we onze tent hebben opgezet op het trekkersveld van een grote (vrij lelijke) camping. s ‘Avonds hebben we nog een praatje gemaakt met twee Nederlandse fietsers die ook de route fietsen die wij doen, alleen dan richting Rome.
De statistieken van vandaag
Van: Mittenwald (Naturcampingpark Isarhorn), naar: Utting am Ammersee (Campingplatz Utting)
Totaal: 100,21km
Geklommen: 533m
Gedaald: 894m
Hoogteprofiel:
0 reacties