Onze eerste dag van onze fietsvakantie van Rome naar Nederland staat op het punt te beginnen. In de extreme hitte waar Rome (en Italië) onder gebukt gaan, verlaten we Rome en zetten we koers naar het noorden. We eindigen deze eerste dag in Vitorchiano, een klein dorpje in de heuvels van de Centraal-Italiaanse regio Lazio.

Nadat we gisterenavond weer waren herenigd met onze fietsen, hebben we ’s avonds de fietsen in orde gemaakt en alvast wat spullen ingepakt. De rest van de avond en nacht konden we genieten van de livemuziek afkomstig van het sportpark naast de camping. Naar ons gevoel was de muziek net gestopt toen de wekker om 04:30 uur afging. Wakker waren we toen al. Het inpakken verliep nog niet helemaal gesmeerd. We weten dat we in iets meer dan een uur nadat de wekker is gegaan, op de fiets kunnen zitten. Op een eerste dag van een fietsvakantie is het altijd weer even zoeken naar de inpakroutine. Daardoor hadden we wat meer tijd nodig om alles een plekje te geven op onze fietsen. Bijna twee uur nadat de wekker was gegaan zaten we eindelijk op de fiets. Wat een tijdstip, maar we ‘moeten’ wel. Nu is het met 24 graden Celsius tenminste nog lekker. Voor later op de dag wordt voorspeld dat de thermometer weer richting de 42 graden gaat.

Rome uit, het begin van onze fietsvakantie

Vanaf camping Village Flaminio moesten we een klein stukje over een vierbaansweg fietsen. Maar mede door het vroege tijdstip, waren er nog bijna geen auto’s te bekennen en konden wij redelijk ongestoord fietsen. Al vrij snel waren we deze vierbaansweg ook weer af en kwamen we op een mooi fietspad langs de Tiber te rijden. Een aantal hardlopers en wielrenners die net als wij de relatieve koelte van dit vroege tijdstip gebruikten om nog wat te sporten, begroetten ons uitbundig. Na ongeveer 10 kilometer hield het fietspad op en moesten we verder over de weg. Bevooroordeeld als we waren, hadden we niet verwacht dat Italiaanse automobilisten zo netjes zouden zijn naar fietsers. De meeste automobilisten vinden het geen probleem om even achter je te blijven en als ze er toch langs gaan, doen ze dat helemaal op de andere weghelft.

Om 09:00 uur kwamen we aan in Magliano Romano, met zo’n 1.300 inwoners een klein pittoresk dorpje. Op het centrale pleintje spotten we een klein koffietentje waar we onze eerste espresso en Italiaanse broodjes (lees: tweede ontbijt) hebben gehaald. Toen we weer wegreden zagen we dat de thermometer inmiddels alweer ver in de dertig graden stond. Tot zoverre dus de lekkere temperatuur. Niet veel later passeerden we een drogist, waarbij de thermometer zelfs al 40 graden aangaf. Pfff… Een paar kilometer verderop komen we aan in Civita Castellana. Bij de Coop hebben we nieuw water ingeslagen, dat verdampt immers waar je bij staat.

Om precies twaalf uur reden we Vignanello binnen, een mooi dorpje bovenop een heuvel gelegen. Aan onze rechterhand zagen we een park met veel schaduw. Ideaal om even te lunchen. Tegenover dit park zat ook nog eens koffietentje. Daar hebben we eerst nog een koude Cola en een ijsje gehaald. Ruim een uur later zijn we toch maar weer opgestapt. Gelukkig heb je als je fietst nog een beetje rijwind, anders is het met 40+ graden echt niet uit te houden. Alleen wel jammer dat we Vignanello klimmend uit moeten fietsen. Bij de eerste supermarkt die we tegenkwamen (in Soriana nel Cimino) zijn we weer gestopt om nog meer water in te slaan (er gaat wat doorheen op zo’n dag…). Vanaf de Coop volgde een kort maar pittig klimmetje door het dorp, langs het kasteel. Daarna ging de route nog wat op-en-neer, met mooie vergezichten als beloning. De laatste drie kilometer gingen weer naar beneden en voor we het wisten hadden we onze eindbestemming voor vandaag alweer bereikt: Vitorchiano. Bij gebrek aan camping, hadden we een B&B geboekt (B&B The Moai).

Vitorchiano

Nadat we ingecheckt en opgefrist waren, zijn we het oude centrum van Vitorchiano ingelopen. Eigenlijk op zoek naar een leuk restaurantje, alleen bleken de restaurantjes pas om 20:00 uur of zelfs 20:30 uur open te gaan. Noodgedwongen, hebben we daarom nog een rondje gelopen. En dat was helemaal niet verkeerd. Wat een leuk en mooi plaatsje is Vitorchiano! Het oude centrum is gebouwd op een hoge klif. Een grote stadspoort is de enige normale toegangsweg naar het oude centrum. In het oude centrum zijn we via smalle straatjes naar mooie uitzichtpunten gelopen.

Met recht dat Vitorchiano één van de Borghi più belli d’Italia is (één van de tweehonderd mooiste dorpen van Italië). Toen we alle verborgen hoekjes bekeken hebben, zijn we een restaurant uit gaan zoeken. Dat viel nog niet mee: er zijn er veel en bij gebrek aan toeristen spreekt men hier nauwelijks Engels. Uiteindelijk zijn we als één van de eerste gasten om 20:30 uur neergestreken bij Pizzaria La grotticella. Na ons stroomde het terras snel vol en werden er steeds meer tafeltjes van binnen naar buiten gesleept om meer en meer mensen een plaatsje te geven. Een goed bord antipasti, twee heerlijke pizza’s en wijn voor nog geen 30 euro, vakantie in Italië wordt zo wel heel erg leuk (en lekker). Met goed gevulde magen zijn we weer teruggelopen naar onze B&B, waar we snel ons bed hebben opgezocht.

De statistieken van vandaag

Van: Rome (Camping Village Flaminio), naar: Vitorchiano (B&B The Moai)
Totaal: 92,22km
Geklommen: 1.404m
Gedaald: 1.101m
Hoogteprofiel: