Christchurch is een stad van tegenstellingen. Zodra we het centrum binnenrijden valt ons op hoeveel moderne gebouwen er staan, maar tevens valt het op hoeveel kale, lege plekken en bouwvallige gebouwen er staan. Dit komt door twee krachtige aardbevingen die Christchurch hebben getroffen. Op 4 september 2010 en 22 februari 2011 schudde de grond onder Christchurch flink. Met name bij deze laatste aardbeving was de schade groot: er vielen 185 slachtoffers, tientallen gebouwen stortten in en nog veel meer gebouwen raakten zwaar beschadigd, waardoor het centrum van Christchurch voorgoed werd veranderd.
De ‘Big One’ laat zijn sporen na
Omdat je dus niet om de gevolgen van de aardbeving heen kunt, is het eerste waar we heen lopen een monument voor de 185 slachtoffers. Op een oppervlakte van 185 vierkante meter zijn 185 witte stoelen geplaatst. In Nederland zouden deze stoelen waarschijnlijk al lang gevandaliseerd zijn, maar hier staan ze nog alle 185. Van kinderstoelen tot rolstoelen. Voor ieder slachtoffer één. Maar, zoals de kunstenaar zelf schrijft: ‘De tentoonstelling is tijdelijk, net als het leven’ (hoewel er stemmen opgaan om het een permanent monument te maken).
Een stuk verderop, langs de Avon River, ligt het officiële monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aardbeving. Aan de oever van de rivier zijn alle namen van de slachtoffers in een muur gegraveerd. Onder de namen liggen bloemen en soms brieven van familie. Zo zien we onder andere een slachtoffer voorbij komen dat net zo oud was als wij.
Oud versus nieuw
Terwijl we door de stad lopen, valt het op dat er nog volop gebouwen op instorten staan en zijn afgezet met hekken. Het bekendste gebouw is waarschijnlijk de Christchurch Cathedral. Een groot deel van de kathedraal is als gevolg van de aardbeving ingestort en al snel werd besloten de kathedraal naar oorspronkelijk ontwerp te herbouwen, maar tot op de dag van vandaag staat de kathedraal er verloren bij en lijkt het alsof er nog niet heel hard gewerkt wordt aan een nieuwe kathedraal.
Iets verderop staat de Cardboard Cathedral, officieel de Transitional Cathedral genoemd. De tijdelijke kathedraal van Christchurch, waar veel kartonnen kolommen in zijn gebruikt en daardoor 11 maanden na de aardbeving al in gebruik genomen kon worden.
Alles komt weer goed
Dat men in Christchurch hoopvol is blijkt niet alleen uit de vele nieuwbouw en daaruit volgende moderne architectuur, maar staat ook als motto op het Christchurch Art Gallery. Een museum dat we hebben bezocht en een bijzonder fraaie collectie kunst heeft: van oude schilderijen tot hele (te?) abstracte kunst.
Maar dat alles weer goed komt, blijkt ook uit de vele kunst in Christchurch. Zo worden veel oude gebouwen gebruikt om enorme muurschilderingen te maken om zo nog wat kleur aan de stad te geven. Maar ook aan bijzondere initiatieven, die Christchurch tot een hele interessante stad maken, zoals bijvoorbeeld de Street Arcade, waar Jasper zich uiteraard even moest uitleven.
Kortom, door de recente geschiedenis is Christchurch misschien wel één van de interessantere steden van Nieuw-Zeeland geworden. Dat de stad er nog niet bovenop is, moge duidelijk zijn. Er wordt echter hard gewerkt om de stad er weer bovenop te krijgen. Zo is de Container Mall (een winkelcentrum volledig opgetrokken uit zeecontainers) vlak voor onze komst afgebroken omdat er weer voldoende nieuwe winkelruimte was. Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe meer vervallen gebouwen vervangen zullen worden door nieuwbouw. En hoe meer er dus te zien en te doen is in Christchurch.
0 reacties