Om 7 uur precies kwam onze bus voorrijden die ons van Glenorchy naar de Routeburn Shelter zou brengen. Blijkbaar waren wij vandaag de enige lopers die gebruik maakten van deze shuttle, aangezien er verder niemand in zat en ook niemand anders werd opgepikt. Na een ruim half uur rijden werden we afgezet bij de Routeburn Shelter, vanwaar wij aan onze tocht over de Routeburn Track zijn begonnen.
Vanaf de Routeburn Shelter volgt het pad de Route Burn River. Via verschillende hangbruggen, kwamen we na zo’n anderhalf uur lopen bij de Routeburn Flats. Een grote open vallei waar we voor het eerst een goed zich kregen op de bergen om ons heen. Omdat er nog wat ochtendmist hing, was het plaatje compleet.
Tot aan de Routeburn Flats, was het pad erg makkelijk, vanaf de Routeburn Flats begon het pad echter sterk te stijgen. Terwijl het zweet van onze neus druppelde, kwamen we aan bij de Routeburn Falls. Tussen de bomen zagen we de hut al liggen, maar toen we een laatste bocht om kwamen, ontvouwde er zich een enorm gebouwen complex voor ons. Wat bleek: rechts van het pad lag de DOC hut en links een vier keer zo grote private lodge. Net boven de hut, met uitzicht op de Routeburn Falls hebben we gepauzeerd om daarna verder te klimmen. Na een paar steile passages (voor ons prima te doen) kwamen we al snel in de vallei boven de Routeburn Falls. Een grote drassige vlakte waarbij het pad meer dan eens over vlonders liep. Aan het andere einde van de vallei, klom de route weer verder naar Harris Saddle (1255m). Hoewel het weer tot aan het zadel erg mooi was, hingen er op het zadel wolken, waardoor we vanaf Harris Saddle niet heel veel meer zagen. Net voorbij Harris Saddle staat een shelter waar we -ook al was het nog wat vroeg- hebben geluncht. Toen deze shelter werd overgenomen door een groep Aziaten, vonden wij het tijd om weer verder te lopen. Door de laaghangende bewolking hadden we nog steeds niet heel veel uitzicht. Pas toen we boven Lake McKenzie uit kwamen, klaarde het op en zagen we in wat voor een prachtige omgeving we liepen. Na een korte pauze bij Lake McKenzie Hut zijn we verder gelopen. Volgens het hoogteprofiel zou de route vanaf Lake McKenzie vooral omlaag lopen. Het tegendeel bleek echter waar: er zaten veel klimmetjes in en alleen het laatste stuk (naar Lake Howden) liep echt omlaag. Hoewel de route van Lake McKenzie naar Lake Howden door het bos loopt, hadden we geweldige uitzichten op de zuidelijke Alpen rechts van ons. Maar de grootste eye-catcher was waarschijnlijk de Earland Falls. Als het water niet te hoog staat, loopt de route op slechts een paar meter langs deze 174 meter hoge waterval. Dus één keer raden waar wij hebben gelopen: vlak langs de waterval ja. Niet dat je daar heel lang kan staan: door de nevel ben je binnen de kortste keren namelijk doorweekt. Maar dat het een mooi plekje is, moge duidelijk zijn.
Na nog wat verder gelopen te zijn door het bos, kwamen we uit bij Lake Howden Hut. Vanaf hier is het nog een uur naar The Divide, het eindpunt van de Routeburn Track. Wij zijn echter linksaf geslagen bij Lake Howden Hut om Green Stone Saddle over te steken. Hoewel we oorspronkelijk hadden gepland om op Greenstone Saddle te kamperen, zijn we toch maar door gelopen naar McKellar Hut (op de Greenstone Track).
Officieel wordt aangeraden om de Routeburn Track in 2-4 dagen te lopen. Overnachten kan bij Routeburn Flats Hut/Campsite, Routeburn Falls Hut, Laka McKenzie Hut/campsite, Lake Howden Hut/campsite. Al deze hutten en campsites dienen (ruim) van te voren worden geboekt en wildkamperen is niet toegestaan langs de Routeburn Track. Voor de mensen die iets meer te besteden hebben: naast de Routeburn Falls Hut en Lake McKenzie Hut, liggen ook private lodges. Voor een schamele 1500 dollar (vanaf) krijg je een privegids en heb je een eigen bed en douche. Maar je kunt de Routeburn Track ook lopen zonder in één van deze hutten of lodges te verblijven. Zoals gezegd hebben wij de hele route in één dag gelopen. Het is een lange dag, maar het pad is -zeker voor Te Araroa standaarden- in goede staat. Voor een geoefende loper is het dan ook prima te doen om de Routeburn Track in één dag te lopen.
0 reacties