NS-Wandeling Waterlinie Culemborg

De route

Afstand:
17 km
Beginpunt:
Houten Castellum
Eindpunt:
Culemborg
Type:
NS-Wandeling
Ons oordeel:
7.5 / 10

Vanaf Station Houten Castellum loop je eerst een stuk door een wat saaie Vinex-wijk. Als je dan ‘eindelijk’ het Amsterdam-Rijnkanaal oversteekt, duurt het vervolgens nog een tijd voordat je echt in de natuur staat. Uiteindelijk hebben wij er al zo’n 5 kilometer op zitten voordat de route interessant begint te worden.

Laten we dat voor de goede orde nog even herhalen: je moet dus 5 kilometer lopen voor de route interessant begint te worden. Juist ja, dat dus. Maar daarna heb je ook wel wat hoor. Eerst nog over een fietspad langs een sloot en tussen de weilanden door, maar al snel duiken we een bos in. Niet zomaar een bos, maar het Verdronken Bos. Dit bos wordt sinds het begin van de 20ste eeuw gebruikt als waterberging, vandaar dat de bomen dus letterlijk ‘onder water’ staan. Een vlonderpad slingert tussen de bomen door en geeft een Onnederlands beeld.

Na het Verdronken Bos, volgt de route een kilometerslange inundatiekanaal. Dit kanaal is, samen met 50 forten (waarvan we er een aantal passeren), onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en bedoeld om een groot stuk land onder water te kunnen zetten. Een vijandelijke aanval zou zo gestopt kunnen worden. Gelukkig is het nooit zo ver gekomen en is de 85 kilometer lange Waterlinie uiteindelijk nooit gebruikt. Althans niet waar het voor bedoeld was. Fort Honswijk, gelegen op de plek waar het inundatiekanaal op de Lek uitkomt, is bijvoorbeeld in de Tweede Wereldoorlog gebruikt als interneringskamp voor politieke Duitse vluchtelingen en na Tweede Wereldoorlog als gevangenis voor NSB’ers, Nederlandse SS’ers.

Als we Fort Honswijk achter ons laten, en de Lek stroomopwaarts volgen, geven de kaart en GPS aan dat we dicht langs het water moeten (/kunnen) lopen. Dat kan ook, als je tenminste een vijftal keer over een hek wilt klauteren. Iets dichter bij de dijk heb je wel overstapjes, maar dat is niet waar de kaart en GPS ons wil hebben. Ietwat vreemde keus als je het ons vraagt, maar je hoort ons niet klagen. Wij vinden het juist wel een welkome afwisseling om eens over wat hekjes te moeten klauteren. Wat daarna volgt is een kilometerslange struintocht door de uiterwaarden van de Lek. Omdat wij geen zin hadden om ‘lang’ op de Liniepont te wachten, hebben we de hoofdroute door de Steenwaard gelopen. Een mooi gebied, waar we letterlijk tussen de runderen door moesten zigzaggen voordat we uiteindelijk bij de autoveer uitkwamen om de Lek over te steken naar Culemborg.

Zoals de route begon, zo eindigt deze ook: de laatste 2 kilometer gaan door de bebouwing van Culemborg, waar alleen hartje centrum eigenlijk nog wel leuk is. Al met al dus ruim 7 oninteressante kilometers. Op een totaal van 17 kilometer, is dat nogal wat. Daarbij: het was nogal druk. Het Verdronken Bos, de historie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de uiterwaarden van de Lek maken wel wat goed, desalniettemin was het niet onze wandeling.

Gepubliceerd op donderdag 31 augustus 2017.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *