De titel is een beetje misleidend. Er bestaat namelijk helemaal geen NS-Wandeling Naardermeer. Althans niet meer. Een paar jaar geleden is deze wandeling opgeheven (dat gebeurt wel eens). Op verschillende websites lazen we berichten van mensen die daar om treurden, NS-Wandeling Naardermeer was volgens velen één van de mooiste NS-Wandelingen van Nederland.
Na wat zoeken, wisten we de oorspronkelijke routebestanden van de wandeling op te speuren. Deze wijken een klein beetje af van het rondje Naardermeer zoals die op door Natuurmonumenten wordt aangeboden. Met beide routes op zak, togen wij op één van de koudste dagen van het jaar naar station Naarden-Bussum. Via de GPS volgden we de oorspronkelijke NS-Wandeling en waar nodig stapten we over op het rondje van Natuurmonumenten.
De eerste meters waren wat saai, althans saai. Als je van grote huizen kijken houdt, dan is er genoeg te zien. Maar daar waren we niet voor gekomen, dus liepen we in snel tempo door. Als je eenmaal op de Meerkade loopt (een overblijfsel uit de 17de eeuw, toen is gepoogd het Naardermeer droog te leggen), sta je wel in de natuur maar hoor je constant het geruis van de snelweg. Maar dat moet je maar voor liefnemen. Een kort uitstapje naar één van de vele observatiehutten is zeker de moeite waard, aldaar kan je namelijk het hele meer overzien. Of in ons geval: de hele ijsvlakte. Vanuit de observatiehut zagen we namelijk de ene na de andere schaatser voorbij komen, over het Naardermeer welteverstaan. Vanwege de kou, togen we snel verder. Langs De Machine, twee stoomgemalen die in de 19de eeuw verantwoordelijk waren voor de tweede poging om het meer droog te leggen. Omdat de zandgrond uiteindelijk niet geschikt bleek om gewassen op te verbouwen, faalde ook deze poging.
Niet veel later kwamen we aan bij De Visserij. Van oudsher dé toegang tot het Naardermeer. En op deze koude dag, nog steeds een erg drukke plek. Van heinde en verre kwamen er mensen om bij De Visserij hun schaatsen onder te binden. Via het fietspad, de weg en later een pad door de weilanden (waar we van de oorspronkelijke NS-Wandeling moesten afwijken omdat een deel van het gebied tegenwoordig is afgesloten en is teruggegeven aan de oorspronkelijke bewoners: de vogels), zijn we naar Fort Uitermeer gelopen.
Een van de vele forten gebouwd voor de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Na eerst over een leuk slingerend pad tussen de Schotse Galloway-koeien door gelopen te zijn, lopen we uiteindelijk een behoorlijk stuk over asfalt langs wederom een lange rij geparkeerde auto’s.
Ook deze kant van het Naardermeer is een populaire plaats om de schaatsen onder te binden. Hoewel het Hollandse plaatje mooi is, laten wij de drukte gelukkig achter ons als we het Laarzenpad eenmaal betreden. Via een pad van vlonders lopen we door een moerasbos. Gelukkig is de grond bevroren, wat het wel makkelijk maakt om elkaar te passeren. Via nog wat meer asfalt, lopen wij daarna Naarden weer binnen en staan we alweer snel op het station op de trein te wachten.
Als je een beetje doorloopt, is het rondje in ongeveer 4 uur te lopen (20 kilometer). Het voordeel dat wij hadden, was dat de grond was bevroren. Als dit niet zo is, dan doe je er waarschijnlijk wel wat langer over, gezien de vele drassige en modderige paden. Dan rest ons alleen nog een antwoord te geven op de vraag of de voormalige NS-Wandeling Naardermeer inderdaad één van de mooiste NS-Wandelingen was/is. Om heel eerlijk te zijn: nee, wij vinden van niet. Ongetwijfeld zal de natuur er in de lente en zomer fraaier uitzien, maar dan nog zie je niet erg veel van het meer, loop je veel over asfalt en is er niet veel afwisseling in soort natuur (moerasbos, bos, weiland). Wat de route echter wel leuk (en uniek) maakt, is de geschiedenis (onder andere door Fort Uitermeer) en de vele vogels die op dit natuurlijke meer afkomen (want dat is het Naardermeer).
0 reacties