NS-Wandeling Mookerheide – Dag 2

De route

Afstand:
15,8 km
Beginpunt:
Groesbeek
Eindpunt:
Nijmegen
Type:
Voormalige NS-Wandeling
Ons oordeel:
9 / 10

Officieel begint de tweede dag van NS-Wandeling Mookerheide aan de rand van Groesbeek, van waar je via smalle paadjes tussen de weilanden naar Camping De Hoge Hof loopt. Aangezien wij de nacht hebben doorgebracht op deze camping, begint voor ons de tweede dag daar.

Vlak nadat we de camping verlaten, hebben we aan onze linkerzijde zicht op een Canadese erebegraafplaats waar naar schatting 2.200 Canadese en 300 Britse militairen begraven liggen. De meesten van hen maakten deel uit van de ongeveer 300.000 manschappen die in februari 1945 onder leiding van veldmaarschalk Montgomery het Duitse Rijngebied binnen trokken. Hoewel we graag een kijkje zouden nemen bij de begraafplaats, vinden we het net iets te ver omlopen om er te komen, dus voor deze keer blijft het bij het uitzicht.

Wij lopen verder via smalle paden tussen de weilanden, langs de bosrand en door het bos. Waarbij we af en toe even aan de kant moeten stappen voor passerende mountainbikers, maar gestaag komen we dichter en dichter bij de Duivelsberg, waar ons weer een paar leuke klimmetjes staan te wachten.

De Duivelsberg was overigens tot 1949 Duits grondgebied, maar door de grenscorrecties na de Tweede Wereldoorlog bij Nederland getrokken. Hoewel de meeste van deze grenscorrecties in 1963 weer terug zijn gedraaid, is de Duivelsberg Nederlands grondgebied gebleven. Iets verderop, net na het Filosofendal is de voormalige grens tussen Nederland en Duitsland nog duidelijk te zien als we een oude grenspaal passeren.

Nadat we een korte glimp hebben kunnen opvangen van Beek, duikt de route snel het bos weer in om aldaar langs de bosrand verder te lopen. Vanaf de heuvels tussen Beek en Nijmegen hebben we een geweldig uitzicht over de Ooijpolder. Door het mooie weer, kunnen we vele kilometers ver kijken en realiseren ons nogmaals dat het tijd wordt om eens een keer in de Ooijpolder te gaan wandelen. Als de route uiteindelijk uitkomt op de Rijksweg in Ubbergen, is het -voorlopig even- gedaan met het uitzicht. Na wat saaie meters over de Rijksweg en later de Pompweg gemaakt te hebben, slaat de route net voor de benzinepomp linksaf. Als we het hek passeren, zien we echter niets meer van een pad. Althans, het pad is vaagjes nog wel te zien, alleen is het zwaar overwoekerd. Om niet levend gevild te worden door de doornenstruiken, klimmen we al traverserend via een stalen hek zo goed als mogelijk over de prikkende groene vrienden. Als het hek ophoudt, zit er voor ons echter niets anders op dan gewoon maar door de groene jungle te lopen.

Iets waar we de hele dag daarna nog aan herinnerd worden door alle jeuk op onze benen, en dat terwijl even omlopen prima had gekund. Als we dit pad uiteindelijk achter ons laten, volgt een klim over een asfaltweg naar de rand van Nijmegen. Hoewel je hier in een woonwijk loopt, hebben we vanaf de Ubbergseveldweg en de latere Sterreschansweg wederom een schitterend uitzicht op de Ooijpolder.

De route loopt daarna via een druk verkeersplein naar het centrum van Nijmegen, waar we Museum het Valkhof passeren. Ooit lag er op deze locatie een Romeins legerkamp, waar vandaag de dag de restanten van te zien zijn. Wat ook te zien is, is de ruïne van de Sint-Maartenskapel en de Romaanse Kapel die we niet veel later passeren. Aldaar heb je overigens wederom een geweldig uitzicht, dit keer niet op de Ooijpolder, maar meer naar het noorden, de Waal, Nijmegen-Lent en met een beetje fantasie is zelfs Arnhem in de verte te zien.

Wij dalen af naar de Waalkade om daarna via de Stevenskerk midden in het centrum van Nijmegen uit te komen. Tussen het winkelende publiek en door het Kronenburgerpark lopen we naar het station van Nijmegen. Het eindpunt van de wandeling.

Gepubliceerd op vrijdag 06 oktober 2017.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *