NS-Wandeling Lange Duinen

De route

Afstand:
22 km
Beginpunt:
Amersfoort
Eindpunt:
Hollandsche Rading
Type:
NS-Wandeling
Ons oordeel:
8 / 10

Vanaf station Amersfoort lopen we de Koningin Wilhelminalaan in. Als we rechtsaf zijn geslagen, duiken we ook snel de bosjes in. Ondanks dat we nog steeds in Amersfoort lopen, voelt dat absoluut niet zo. Via de tennisvelden, komen we weer in de bewoonde wereld. Voor even. Als we het spoor zijn over gestoken, slaan we namelijk linksaf het bos in. Een bos waar we een heuse dinosaurus tegen het lijf liepen. Je loopt langs de hekken van Dierentuin Amersfoort en pal langs die hekken stonden, juist ja, en paar dinosaurussen. Geen echte natuurlijk voor wie dacht dacht, maar toch.

Als we de dierentuin uiteindelijk achter ons hebben gelaten, volgt een lang stuk door het bos. Op zich geen probleem, ware het niet dat een lang recht fietspad op een gegeven moment toch wat saai wordt, het uitzicht op de korte duinen kwam dan ook als geroepen. Nog veel beter werd het bij de lange duinen, waar je een heel stuk langsloopt. Maar waarom de route de zandvlakte niet oversteekt? Dat zou wat ons betreft een veel leukere afwisseling in de route zijn.

Na een lunch op de zandvlakte zijn we verder gelopen. Via nog meer bospaden, lopen we door het Ridderoordse Bos, dat de overgang van de Utrechtse Heuvelrug naar de veenweiden vormt. Hierdoor zijn er veel dieren (vooral vogels) in dit bos te spotten. Helaas voor ons: op een aantal verdwaalde homo sapiens na, hebben we geen teken van leven gezien.

Overigens stippen we daar wel een belangrijk puntje aan: hoe verder we op de route komen, hoe drukker het wordt. Zeker als je in de buurt van Hollandse Rading komt. Waar we het bospad voor even verruilen voor het asfalt van een weg, en dus ons plekje in het verkeer delen met fietsers en auto’s. Iets later verandert het landschap weer even: waar je opnieuw langs een kleine zandverstuiving loopt, maarja, toen zat de wandeling er dus ook al zo goed als op. Tweeëntwintig kilometer in totaal. Mooi? Dat zeker, maar zeker niet de mooiste wandeling die we hebben gelopen. Sterker nog: door de druk belopen paden, en het vele -toch wat eentonige bos- vonden we het niet de leukste wandeling die we hebben gelopen.

Gepubliceerd op zaterdag 15 oktober 2016.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *