Met de doedelzak door Glasgow

Schotland staat natuurlijk bekend om zijn doedelzak. Toen wij in de één na grootste stad van Groot-Brittannië aankwamen, hoorden we overal, maar dan ook echt overal doedelzak muziek. Toen we ons hostel uitliepen, stond er bijvoorbeeld in een klein parkje aan de rand van de rivier een groepje doedelzakspelers te oefenen. Hoewel dit al erg leuk was om te zien en horen, zijn wij toch maar de stad ingetrokken. Eerste stop: Gallery of Modern Art. We hadden hoge verwachtingen bij dit museum, dat als één van de best bezochte musea in Groot-Brittannië te boek staat. Helaas was de tentoonstelling niet helemaal ons ding. Gelukkig wisselen ze elke 6 maanden van tentoonstelling, dus laat je niet weerhouden door onze ervaring. Het beeld van de Duke of Wellington, dat voor het museum staat is dan natuurlijk wel weer leuk!

Na het museum zijn we Buchanan Street ingelopen (dé winkelstraat van Glasgow). Op het plein voor het Glasgow Royal Concert Hall stond wederom een doedelzakband te spelen.

Via de universiteitswijk, waar we langs verschillende parkjes liepen waar doedelzakbandjes aan het oefenen waren, zijn we naar St Mungo’s Cathedral gelopen. Hoewel deze kerk bekend staat als kathedraal, huist er al sinds 1690 geen bisschop meer. Traditie wil echter dat kerken die voor de Reformatie een kathedraal waren, nog steeds als kathedraal worden aangeduid. Overigens ook bijzonder dat de St Mungo’s Cathedral nagenoeg ongeschonden door de reformatie is gekomen.

Naast de kathedraal ligt de Necropolis, een enorme begraafplaats. Vanaf de hoogste plek op de begraafplaats, bij het standbeeld van John Knox, heb je een mooi uitzicht over de stad. Hoewel we van het uitzicht hebben genoten, werd onze aandacht getrokken door wederom de doedelzak. Uit alle windrichtingen hoorden we namelijk doedelzakmuziek.

Via het Provand’s Lordship (in 1471 gebouwd en daarmee het oudste nog bestaande gebouw in Glasgow) zijn we terug gelopen naar de rivier. Na ook nog de overdekte wintertuin van het People’s Palace bezocht te hebben, kwamen we uit op Glasgow Green (een groot park).

Eindelijk werd het ons duidelijk wat al die doedelzakmuziek toch was: het aanstaande wereldkampioenschap doedelzak spelen. Men was volop aan het bouwen aan een groot stadion waar de doedelzakbands hun werk ten gehoor zouden brengen. Wij zijn tussen alle rondrijdende heftrucks terug richting hostel gelopen, waar we opnieuw verschillende doedelzakspelers tegenkwamen die aan het oefenen waren. De volgende ochtend bij het ontbijt in ons hostel zagen we zelfs een doedelzakband uit Nederland. Zonde dat we de doedelzakmuzikanten alleen hebben zien oefenen, het moet toch wel een heel spektakel zijn om de hele dag de beste bands ter wereld voorbij te zien komen in vol ornaat. Volgende keer beter.

Gepubliceerd op zaterdag 28 november 2015.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *