De Kungsleden is een wandelpad in Zweeds Lapland van ongeveer 425 kilometer in lengte. Het loopt van Abisko in het noorden naar Hemavan in het zuiden. Wij hebben een deel van de Kungsleden gelopen, namelijk van Abisko naar Nikkaluokta. Een pad van zo’n 105 kilometer, dat ook wel bekend staat als de Dag Hammarskjöldleden. In dit blog lees je onze ervaring op onze vierde dag op de Kungsleden, waar we van onze kampeerplek bij Salka Hut naar een wildkampeerplek twee kilometer voor Kebnekaise Turiststation zijn gelopen.
Stenen, stenen en nog meer stenen
De Kungsleden, en dan met name het deel van de Dag Hammarskjöldleden, is een populaire en daardoor ook drukke wandeling. Inmiddels hebben we gemerkt dat de meeste wandelaars die we tegenkomen van uitslapen houden en pas tussen negen en tien uur beginnen met lopen. Wij vertrekken daarom vroeg zodat we een deel van het pad nog in relatieve rust kunnen afleggen.
Vanaf de Salka hut volgen we het pad door de langzaam steeds breder wordende vallei. Voor ons krijgen we een korte glimp van de twee toppen van Kebnekaise, met zo’n 2.000 meter hoogte de hoogste berg van Zweden. Maar de bewolking ontneemt ons het uitzicht ook weer snel.
Na zo’n twee uur lopen, komen we aan bij een kruising. Een bordje wijst voor de Kebnekaise naar links en voor de Kungsleden rechts/rechtdoor. Drie Amerikanen buigen zich over hun kaart, niet wetende waar ze heen moeten. Of beter gezegd: willen. “Waar liggen er meer stenen”, vraagt een van hen uiteindelijk aan ons. Klaarblijkelijk heeft hij het helemaal gehad met alle stenen die op het pad liggen. Wij zeggen dat we gewoon de Kungsleden volgen en laten ze achter bij de kruising.
Vanaf de kruising daalt het pad snel naar de lager gelegen vlakte. Van het kale landschap waar we zonet nog in liepen, lopen we nu opeens weer tussen middelhoge bosjes. Een kleine driekwartier later komen we aan bij de Singi hut. Ook hier worden we onthaald door een vriendelijke huttenwaard die ons lingonbessensap aanbiedt. Ze was de limonade alleen uit de ijskast vergeten te halen, waardoor de limonade één groot blok ijs was geworden.
Kamperen met uitzicht
Nadat we een uur hebben staan praten met de huttenwaard en haar man, hijsen we onze tassen weer op de rug en gaan we verder. Niet op de Kungsleden, maar op de Dag Hammarskjöldleden. De Kungsleden gaat verder in zuidelijke richting, terwijl wij afbuigen in oostelijke richting, richting Nikkaluokta. Vanaf Singi hut klimmen we weer een stuk om ons een weg te banen door een smalle vallei tussen hoge bergen.
Misschien wel één van de mooiste stukken van de route, ware het niet dat we er in de regen liepen. Helaas begon het zelfs zo hard te regenen, dat zelfs bij ons de regenjas en -broek aanging, maar op het moment dat wij alles aan hebben, stopt het natuurlijk weer met regenen. Twaalf kilometer na de Singi hut (zo’n 23 kilometer na Salka hut) hebben we onze kampeerplek voor de nacht gevonden naast een klein beekje. Net nadat de Kittelbacken rivier met een hangbrug waren overgestoken zagen een klein stukje gras aan de andere kant van een beek liggen. Deze beek was makkelijk over te steken, waardoor we onze tent op misschien wel de mooiste plek van de Kungsleden konden opzetten. Vanuit onze tent keken we uit over de vallei en konden we kilometers ver kijken.
Lees ook:
Kungsleden dag 1
Kungsleden dag 2
Kungsleden dag 3
Kungsleden dag 5
0 reacties